Uygar Konor’un Annesine Mektubu (Öğretmeni Hacer Odabaşı Eliyle)
Canım Anneciğim,
Bugün çok iyiydim. Hiç yaramazlık yapmadım. Öğretmenimi üzmedim. Resim yaptım, müzik dinledim, logomla oynadım. Öğle yemeğimi yedim. Yemekte menemen, yoğurt ve makarna vardı. Sonra senin ve Yönetimdeki manevi annelerimin ellerini öpüp “Anneler Gününüzü kutlamak istedim. Öğretmenime söyledim bu dileğimi, sevinçle karşıladı. Hemen ablalarla telaşa kapıldık. Sana layık hiçbir şey bulamadık. Sonra senin, benim elimin değdiği, dilimin döndüğü her şeyi, dünyadaki hiçbir şeye değişmeyeceğini düşündük. Öğretmenimle birlikte boncuklarla çiçek yaptık. Sonra hani her zaman sen benim dilim, gözüm, sözcüm olursun ya, bu sefer Öğretmenim oldu. Ben düşündüm, o yazdı. Sonra, “Öğretmenim, her yere giderken annem koluma girip destek olur ve ben o an kendimi o kadar güçlü ve o kadar mutlu hissederim ki… Şu an annem yok, ben ona gitmek istiyorum, bana destek olur musun?” dedim. Gülümsedi, “Seve seve,” dedi. Tam Mediha Teyzemin odasına girdik ki, galiba heyecandan, hafif bir nöbet geçirdim. Öğretmenim beni yavaşça yere yatırdı. Saat 14.40 civarıydı. Biraz kendimi topladım, aslında sana geleceğim ya, son gücümle ayağa kalktım. Hacer Öğretmenim sandalyeye oturtmak istedi. “Yok, “ben anneme gideceğim. O bana güveniyor, beni sandalyede görmesin. Canım annem benim için ne zorluklarla çarpıştı, ben bir basit nöbete mi yenileceğim?” dedim ve kapıya yöneldim. Ama laf aramızda anneciğim, çok konuşuyorsunuz. Başbakanı düşünemiyorum sizi görünce. Ben memnunum öğrenci kalmaktan. İşim mi yok? Dert, sıkıntı… Neyse anneciğim ,girdim ya kapıdan, o gözlerindeki pırıltı çok mutlu etti beni. Girince, “Sağol,” dedim, “her şey için sağol anne. Sen sağol ki, ben de var olayım.” Tanay Teyzemin Anneler Gününü kutlamaya Öğretmenim kendi gitti, beni unuttu. Özrümü dile. Onun da Anneler Gününü kutlar, ellerinden öperim. Melek Ablama da çok teşekkür ederim. Üç evladının yerine ben ellerinden öperim. Canım annem, üzülme benim için. Yalan nedir bilmem. Bir gülen yüze, bir sevgi dolu okşamaya mutlu olurum. Ben mutluyum, sizin gibi bir ailem olduğu için çok şanslıyım. Ailem deyince, sevgili yengemi de unutmayayım. Onun da Anneler Günü kutlu olsun. Anneciğim sana söyleyecek o kadar sözüm var ki, kelimeler kifayetsiz kalıyor. Bana hep inandığın için sağol. Yanımda olduğun için binlerce teşekkürler… Sakın babam alınmasın. O da benim için aynı ama, bugün sana özel. Alınmasın lütfen.” 11.05.2008
Seni çok seviyorum Canım Annem
Oğlun Uygar Konor