Bir silebilsem anamla babamın kaygılarını,

Dünyanın en mutlu insanı olacağım.

Her taraf yemyeşil,

Doğa renk cümbüşü, sanki cennet misali.

Menekşe, karanfil, mis kokulu leylaklar,

Sarmaş dolaş tüm insanlar.

Yarınlara uzanan el olacağım…

Taparcasına.

* * *

Bir silebilsem anamla babamın kaygılarını,

En sevilen insan olacağım.

Her işi yapan el ustalığında

Yeni bir dünya kuracağım.

Koşamasam da, konuşamasam da,

Sımsıkı sana, koşar gibi, konuşur gibi

Sarılacağım doyasıya…

Koparırcasına.

* * *

Bir silebilsem anamla babamın kaygılarını,

Sönmeyen ışık olacağım sonsuzda.

Sevgi ile, ilgi ile kucaklayacağım

Tüm güzel insanları doyasıya.

Ailemin sabır ve sevgisiyle yoğurdum

Küçük dünyamı, yılmadan, usanmadan.

Başardım, kazandım,

Işık saçtım sonsuzluğa doyasıya.

Dünyam yıkılmadan, kararmadan…

Koşarcasına.

* * *

Bir silebilsem anamla babamın kaygılarını,

Her engeli aşacağım birer birer.

Bir tutan el olacağım, koşarak, yılmadan, onurla.

Yarınlara uzanan el olacağım…

Uçarcasına.

Tevfik K. Karaca

05 Nisan 2007, Ankara